ışık hızında sonsuz olur zaman. işte o zaman ölümsüzlükten bahsedebiliriz...

Yine döndün, dolaştın, kilometreler katettin; geldin, yerleştin yeniden, hiç gitmeyecekmişsin, sanki ayrılmayacakmışsın gibi yerleştirdin eşyalarını, pembe çarşaflarını serdin, geldin, uzandın yatağına. farkında değilsin, ama huzurunla birlikte geldin, huzurunu peşinden sürükleyerek, ayağının tozuyla. yazmadın gelmeden. yazamadın yatağına uzanmadan. neden? sen sessizsen, senin sessizliğine bürünürüm ben. sen yazarsın ben söylerim. ben sen'im; sen de ben.. sen yazmazsan konuşamayız hiçbirimiz. ne sen ne de ben..

huzur dolusun biliyorum. bu gün o köprünün altından geçerken oh be! dedin içinden. sonunda yalnız kalabildim, sonunda ulaşabildim sessizliğe. artık ağlamayacakmış gibi duruyorsun.

yazacak anlatacak çözümleyecek okadar çok şey var ki, boğulacağımı hissediyorum. düşünce yığını, çöpler kadar düzensiz. düzene sokmak gerek, derleyip toparlamak gerek. tıpkı orda burda duran, evini bekleyen, doğru düzgün bir yere yerleştirilmeyi arzulayan eşyalarım gibi. başıboş kalacaklarını hissediyorum bazen. arkamdan götürmem, sürüklemem gereken, bana yük teşkil eden okadar çok eşyam var ki. mumlar, kitaplar, kalemler, yıllardır giymekten vazgeçmediğim kıyafetler... belki de onlar yüklüyorlar bana bir eve yerleşmenin sorumluluğunu.

şimdi anlıyorum babamın eşyalarımızı neden attığını. geçmişinden kaçması bir yana, rahat rahat hareket edemiyordu onları taşırken. onlara layık olamayacağını anladığında, o pembe bahçeli evin küflü bodrumunda çürümeye terketti hepsini.

daha iyi anlıyorum filozofları. bir parça bezden ötesi, sadece yük oluyor insana.. nasıl yürüyebilir ki insan sırtında ağır bir çantayla atina sokaklarında. nasıl düşünsün beli ağrıyorsa, belinden ötesini, kendinden başkasını... nasıl yaklaşabilir ki kendi özüne eşyalarından arınmadıkça... terketmek başlangıç gibi. odaklanmaya başlamak. mülkiyetsiz, yersiz, yurtsuz, eşyasız, bedensiz... sadece fikirlerle varolmak, kütlesiz olmak demek aslında. ışık hızına erişebilmek demek. ışık hızında sonsuz olur zaman. işte o zaman ölümsüzlükten bahsedebiliriz...